Muziek als georganiseerd geluid?

Referentie:

Kania, Andrew, art. "The Philosophy of Music", in: Stanford Encyclopedia of Philosophy, Edward N. Zalta (ed.), http://plato.stanford.edu/ (geraadpleegd op 16.12.2011).

 

Plaatskenmerk:

Mijn Documenten/Filosofische bibliotheek

 

Extract:

"Explications of the concept of music usually begin with the idea that music is organized sound. (...) Jerrold Levinson escapes the problem of subjectivism by locating the music-making features of the sounds in the intentions of the person organizing them. The sounds must be organized '[i] for the purpose of enriching or intensifying experience [ii] through active engagement (e.g., listening, dancing or performing) with the sounds [iii] regarded primarily, or in significant measure, as sounds' (...)." (1.2 The Definition of 'Music')

 

Commentaar:

Een voorwaarde om de waarde van iets te kunnen bepalen, lijkt in ieder geval de definitie van dat iets te zijn. Bij muziek is dat echter niet zo eenduidig. Is muziek echt alleen georganiseerd geluid? Behoort daartoe alleen alles wat toon heeft of ook ruis? En wat de stilte betreft, behoort die ook tot het georganiseerde geluid of alleen tot de omkadering ervan? Welke rol speelt de subjectieve interpretatie van het gehoorde?
De drie, vrij conservatieve aspecten die Levinson noemt, lijken me niet toereikend om het brede terrein waarop de definitie van muziek tot stand komt, in kaart te brengen. Mijn interesse gaat vooral uit naar Levinson's tweede kenmerk van actieve betrokkenheid. Dit element is volgens mij me niet alleen belangrijk bij de definiëring, maar ook bij de waardebepaling van muziek. (STAP 0: Thematische afbakening via naslagwerk)